...Uczucia...

   Czym one sa? Slowami, ktorymi obdarzamy osoby? A moze sila wyzsza, ktora rzadzi naszym sercem? A moze "uczucie" to zludzenie, ktore kaze nam myslec, ze kochamy badz nienawidzimy kogos?Dla mnie uczucie to oddanie serca innej osobie. To jesli chodzi o milosc.... Nienawisc, to bol i zlosc, gdy mijamy dana osobe. Bol...Zlosc... Kolejne uczucia... Ale czy potrafimy zdefiniowac to co czujemy?Pierwszy raz widze, ze ja potrafie... Wiem, co do NIEGO czuje... Milosc... A jednoczesnie bol i radosc... Bol utraty, mimo, ze tyle czasu minelo... Radosc, ze jest szczesliwy. Ze jest przy nim dziewczyna, ktora kocha. Ze jest ktos, o kogo bedzie walczyl... Dla kogo zyl... Powiedzial, ze zauroczyl go moj charakter... Styl bycia? Moze... Bylam wesola dziewczyna... Wygadana i usmiechnieta...Przy nim czulam, ze rozkwitam. Z brzydkiego kaczatka narodzil sie labedz... Czulam sie szczesliwa... Wiedzialam, ze mam przy sobie kogos, dla kogo oddalabym wszystko... Czulam sie piekna i wyjatkowa. Ale ostatnio cos sie zmienilo. Otwierajac szafe nie ma juz niebieskich i wpadajacych w roz rzeczy. Lubilam jasne kolory. Sama mam jasna cere, wiec to chyba wiadome. A teraz? Otwierajac szafe widze tylko czern. Czarne spodnie, bluzki, bluzy... Na biurku lezy czarna kredka do oczu. Kiedy zaczelam sie malowac? Sama nie wiem... Na stole lezy farba do wlosow... Kruczo czarna... Chce ja uzyc, ale tak naprawde wiem, ze wtedy to juz nie bede ja. W plecaku leza papierosy kupione w kiosku za rogiem... U kumpeli stoi niedopity browar przez wpadke z jej mama....Zmieniam sie... Czy go obwiniam? Nie... Kocham go... Z calego serca, ktore juz jest zamkniete... Juz nikogo nie chce... Nie potrzebuje... Jestem i chce byc sama.. Dlaczego? Bo boje sie ranic. Boje sie zostac zraniona. Pod powloka twardej dziewczyny kryje sie mala dziewczynka zagubiona w swiecie fikcji i klamliwych uczuc... A moze kiedys ktos znowu powie, ze kocha... Ze potrzebuje... I wtedy znowu bede ta dziewczyna co kiedys.... Wesola, usmiechnieta... I pelna uczuc....